[ TEXT TO BE UPDATED ]
Jan Dekkers (born July 5, 1877) worked for the state railways in 1998 and 1999, first as an intern and then received his promotion as a train driver. Another year at Broekman, factory of steam and other tools, as a fitter in the locomotive workshop department.
The Indonesian adventure started around 1902.
At about the age of 25 he left for Indonesia, with a boat of the Hollandsche Pakketvaart Maatschappij, and went there to work for the Bataafsche Petroleum Maatschappij as a driller. Undoubtedly, he received training from this local company. There was no training in the Netherlands for this specialist work.
He started in North Sumatra, in Perlak (province of Aceh). At that time it was very restless and dangerous in Aceh.
Whether he had already met Alie Wegenwijs (born January 8, 1977) before he left remains unknown. Anyway, she loved the adventure too!
She married “with the glove” August 8, 1907 in Amsterdam, both 30 years. Alie set off alone with the same Hollandsche Paketvaart Maatschappij. No doubt with a lot of luggage. Her entire wardrobe adapted to tropical conditions. White long dresses, high closed! The fashion of the time. Also a lot of linen etc. will have been shipped with it. Also furniture, I assume. The Dutch furniture at that time: heavy and dark… In short, her entire dowry.
Jan had meanwhile gone to Borneo for the oil drilling of the Bataafsche, on Tarakan, a small island off the coast of Borneo near Samarinda.
They settled in the kampong with Alie. Would she be able to adapt to that heat and a completely different environment than she was used to in Holland? We do not know. Kampong 1 was inhabited by the employees of the Bataafsche and their possible families. There were kindergartens for the little ones, women’s and men’s clubs, servants, swimming pool, shops of the natives. In short, a fairly protected life as expats, as we call them now.
Alie became pregnant and in 1907 Cor (later called Cees) was born. There will be busy telegraphed with the Netherlands!
In 1911 Maria (Riet) was born on Java in the town of Blora. Jan must have been stationed there again for a while.
In 1912 the family moved to Palembank on Sumatra, near Pladjoe.
Around 1915 back to Borneo, where in 1916 Jeanne was born. The family was complete.
Cor (Cees), accompanied by a lady probably known to the family, went to the Netherlands at the age of six (1915). He would live with his grandparents in Etten Leur to attend primary school there. After primary school in 1919, he went to Franciscus (a boarding school of the brothers van Huijbergen in Bergen op Zoom, to attend secondary school. After this he became an engineer, where it is not clear. he has also been everywhere, especially Curaçao, is apparent from the obituary of his mother on April 21, 1935. Also from the fact that his father was looking for him in 1940. He would arrive by boat in Lisbon from Curaçao on May 14, 1940. Father Jan then sent a request to the Dutch Red Cross for information Apparently nothing had been heard from him, it was the beginning of the second world war, so quite exciting if you didn’t hear anything!
The answer from the Red Cross (4 July 1940) was that Jan should contact the relevant shipping company. It is not clear whether he did so. It is probable that Cees has come home, given the long time between question and answer.
After this I lost his track, we only know from the stories that he emigrated to Canada at some point, got married there and has a daughter.
In 1920 the family returned to the Netherlands, to Etten Leur. And another big transition for Alie, Riet and Jeanne. Back to the stiff and cold Netherlands….without servants! Jan provided living space (a terraced house) and settling down in this new environment. In the years before that he had often sent money to the Netherlands, to his brother-in-law so that he could keep it for him. Unfortunately this brother-in-law had used it up…..
He could have stayed in the Netherlands if e.g. railroad worker, but because of the money, I think, had to opt for a more lucrative job as a weather driller. So six months after arriving in the Netherlands, Jan left for Yugoslavia. Went to Spain and Portugal And left for a long time to Argentina, Patagonia.
Riet went to primary school, St Jozef boarding school in Etten Leur. Then in 1924 to Culemborg boarding school Mariakroon, this was a kind of domestic science school. Later Jeanne also came here.
In 1931 Alie moved with Cees and Jeanne to Breda. Riet was still registered in Culemborg.
Around that time, Jan will also have come to the Netherlands for good.
Around 1931 Riet probably went back to live with her mother in Breda. She met Piet Albada Jelgersma and they married April 3, 1934. They went to live in the Russia Street also in Breda. Later we would move to the 1e Muntstraat.
On April 21, 1935, her beloved mother died, she was about 6 months pregnant.
Theo was born on July 20, 1935. Party of course! (Paul looks just like little Theo)
In 1940 Jan remarries Maria Takx. Later, Riet, my dear mother-in-law from 1962 to 1972, would tell her that she called her “my art mother”.
He did not enjoy this marriage for long, he became ill and died in April 1944.
To their sadness, Piet and Riet had a child. She was going to go to Rotterdam for treatment (ovaries) in 1940, unfortunately there was World War II there and the appointment was cancelled, also because there was no or bad connection to Rotterdam, the bridges had been bombed, maybe the hospital too….
Piet’s brother had 11 children and after each birth the GP Dr. Sluijters (family friend), also Piet and Riet’s, immediately told them that another child had been born with Ben and Ina, to ease the suffering.
Around 1959, Piet’s health left much to be desired, his right leg was amputated to just above the knee. His blood vessels had closed and they could only renew a piece of about 12 cm, his closed blood vessel was 20 cm. Tragic but true.
In 1960 Theo came home with a girlfriend, Angela van den Akker. It was serious and they married June 23, 1962.
At the end of that year, Piet also got lung cancer, was admitted in January 1963 and died on January 20. Fortunately we were able to tell him that Angela was pregnant. The grief at his passing was great.
In the meantime, a bungalow was built on Valentijnlaan and Mom is going to live there.
Riet Albada Jelgersma-Dekkers died at home in 1987, after an illness, at the age of 76. She was well cared for lovingly by her cousin Georgette. A cousin of the Wegenwijs branch. Cees and Jeanne had also passed away, so this ended the Dekkers branch in The Netherlands.
Jan Dekkers (geb.5 juli 1877) heeft in 1998 en 1999 bij de staatsspoorwegen gewerkt eerst als stagiaire en dan zijn bevordering als machinist gekregen. Nog een jaar bij Broekman, fabriek van stoom en andere werktuigen , als bankwerker op de afdeling locomotiefwerkplaats.
Het Indonesische avontuur begon rond 1902.
Hij vertrok op ongeveer 25 jarige leeftijd naar Indonesië, met een boot van de Hollandsche Paketvaart Maatschappij, en ging daar werken voor de Bataafsche Petroleum Maatschappij als boormeester. Ongetwijfeld heeft hij een opleiding gekregen bij deze maatschappij ter plaatse. Voor dit specialistische werk was geen opleiding in Nederland.
Hij begon in Noord Sumatra, in Perlak (provincie Atjeh). In Atjeh was het toen erg onrustig en gevaarlijk. Zij zullen daar weinig last van hebben gehad.
Of hij voordat hij vertrok al kennis had gemaakt met Alie Wegenwijs (geb. 8 januari 1977) blijft onbekend. In ieder geval hield zij ook van het avontuur!
Ze trouwde “met de handschoen” 8 augustus 1907 in Amsterdam, beiden 30 jaar . Alie ging alleen op weg met diezelfde Hollandsche Paketvaart Maatschappij. Ongetwijfeld met veel bagage. Haar hele garderobe aangepast aan tropische toestanden. Witte lange jurken, hoog gesloten! De mode van die tijd. Ook zal veel linnengoed enz. mee zijn verscheept. Ook meubels, neem ik aan. De Hollandse meubels in die tijd: zwaar en donker…Kortom haar hele bruidsschat.
Jan was ondertussen naar Borneo gegaan voor de olieboringen van de Bataafsche , op Tarakan, een klein eilandje voor de kust van Borneo bij Samarinda.
Met Alie settelden ze zich op de kampong. Zou zij zich kunnen aanpassen in die hitte en wel een heel andere omgeving dan zij gewend was in Holland. We weten het niet. Kampong 1 werd bewoond door de medewerkers van de Bataafsche en hun eventuele gezinnen. Er waren bewaarschooltjes voor de kleintjes, vrouwen-.- en mannenclubs, bedienden, zwembad , winkeltjes van de inlanders. Kortom een vrij beschermd leventje als expats, zoals we ze nu noemen.
Alie werd zwanger en in 1907 werd Cor (later Cees genoemd) geboren. Feest natuurlijk. Er zal druk getelegrafeerd zijn met Nederland!
In 1911 werd Maria (Riet) geboren op Java in het stadje Blora. Jan zal daar weer even gestationeerd zijn geweest.
In 1912 ging het gezin naar Palembank op Sumatra, bij Pladjoe.
Rond 1915 weer terug naar Borneo, waar in 1916 Jeanne werd geboren. Het gezin was compleet.
Cor(Cees) ging , onder begeleiding van een dame waarschijnlijk bekende van de familie, op zes jarige leeftijd (1915)naar Nederland. Hij zou bij zijn grootouders in Etten Leur gaan wonen om daar naar de lagere school te gaan. Na die lagere school in 1919, naar het Franciscus gesticht (een internaat van de broeders van Huijbergen(!) in Bergen op Zoom, om een middelbare school te volgen. Hierna is hij ingenieur geworden, waar is niet duidelijk. Met dit op zak is hij ook overal geweest, voornamelijk Curaçao blijkt wel uit m.n. de overlijdensadvertentie van zijn moeder 21 april 1935. Ook uit het feit dat zijn vader hem zocht in 1940. Hij zou 14 mei 1940 aankomen met de boot in Lissabon vanuit Curaçao. Vader Jan heeft toen een verzoek gestuurd naar het Nederlandsche Roode Kruis om inlichtingen. Er was kennelijk niks van hem gehoord, het was het begin van de tweede wereldoorlog, dus best wel spannend als je niets hoorde!
Het antwoord van dat Roode Kruis ( 4 juli 1940) was dat Jan zich maar in verbinding moest stellen bij de betreffende rederij. Of hij dat gedaan heeft is niet duidelijk geworden. Waarschijnlijk is, dat Cees thuis gekomen is, gezien de lange tijd tussen vraag en antwoord.
Hierna ben ik zijn spoor kwijt, en weet alleen uit de verhalen dat hij op een gegeven moment naar Canada is geëmigreerd , daar trouwde en een dochter heeft aangenomen. (Paul&Nicole hebben ze daar opgezocht en nu nog een enkele keer contact met de dochter)
In 1920 is het gezin terug gegaan naar Nederland, naar Etten Leur. En alweer een grote overgang voor Alie, Riet en Jeanne. Terug naar het stijve en koude Nederland….zonder bedienden! Jan zorgde voor woonruimte (een rijtjeshuis) en het settelen in deze nieuwe omgeving. In de jaren hiervoor had hij vaak geld naar Nederland gestuurd, naar zijn zwager opdat hij het voor hem zou bewaren. Helaas had deze zwager het opgebruikt…..dat zal me een toestand zijn geweest!
Hij had in Nederland kunnen blijven als b.v. spoorwegbeambte, maar moest vanwege het geld, denk ik, kiezen voor een lucratievere baan als weer boormeester. Een half jaar naar aankomst in Nederland vertrok Jan dus naar Yugoslavia. Ging naar Spanje en Portugal En vertrok voor langere tijd naar Argentinië, Patagonië.
Riet ging naar een lagere school , pensionaat St Jozef in Etten Leur. Daarna in 1924 naar Culemborg pensionaat Mariakroon, dit was een soort huishoudschool. Later is ook Jeanne hier geweest.
In 1931 verhuisde Alie met Cees en Jeanne naar Breda .Riet was nog in Culemborg ingeschreven.
Rond die Tijd zal ook Jan weer voorgoed naar Nederland zijn gekomen.
Rond 1931 zal Riet wel weer bij haar moeder in Breda zijn gaan wonen. Zij ontmoette Piet Albada Jelgersma en ze trouwden 3 april 1934. Ze gingen wonen in de Ruslandstraat ook in Breda. Later zouden we verhuizen naar de 1e Muntstraat.
Op 21 april 1935 overleed haar geliefde moeder, Ze was toen ongeveer 6 maanden zwanger.
Op 20 juli 1935 werd Theo geboren. Feest natuurlijk! (Paul lijkt sprekend op kleine Theo)
In 1940 hertrouwt Jan met Maria Takx. Later zou Riet, van 1962 tot 1972 mijn dierbare schoonmoeder, vertellen dat ze haar “mijn kunstmoeder” noemde.
Lang heeft hij van dit huwelijk niet genoten, hij werd ziek en overleed april 1944.
Piet en Riet kregen, tot hun verdriet, een kind. Ze zou in 1940 voor een behandeling (eierstokken) naar Rotterdam gaan, helaas was daar de 2e wereldoorlog en werd de afspraak gecanceld, ook omdat er geen of slechte verbinding naar Rotterdam was, de bruggen waren gebombardeerd, misschien het ziekenhuis ook….
De broer van Piet kreeg 11 kinderen en na elke geboorte ging de huisarts dr.Sluijters(familie vriend), ook die van Piet en Riet, ze meteen vertellen dat er weer een kind geboren was bij Ben en Ina, om het leed te verzachten.
Rond 1959 , de gezondheid van Piet liet te wensen over, werd zijn rechter been tot net boven de knie geamputeerd. Zijn bloedvaten waren dicht geslipt en toen konden ze pas een stuk van ongeveer 12 cm vernieuwen, zijn dichte bloedvat was 20 cm. Tragisch maar waar.
In 1960 kwam Theo thuis met een vriendin, dat was ik dus. Het was serieus en ze trouwden 23 juni 1962.
Eind van dat jaar kreeg Piet ook longkanker, werd januari 1963 opgenomen en overleed 20 januari. Gelukkig konden we hem vertellen dat ik zwanger was en heeft hij nog met zijn handen op mijn buik het levendige baby’tje gevoeld. Het verdriet bij zijn heengaan was groot.
Ondertussen werd er een bungalow gebouwd op de Valentijnlaan en kom mams daar gaan wonen.
11 juni 1963 werd Paul geboren en 12 juli 1966 Stephen. In 1969 gevolgd door een miskraam. Mams heeft altijd geweldig voor ons klaar gestaan, zo’n schoonmoeder gun ik iedereen!
Riet Albada Jelgersma-Dekkers overleed, na een ziekbed, in 1987, op 76 jarige leeftijd thuis. Ze werd goed liefdevol verzorgd door haar nicht Georgette . Een nicht van de Wegenwijs tak.
Cees en Jeanne waren ook overleden, dus hiermee eindigde de tak Dekkers, waarmee ik mijn verhaal begon.
First of all, I commend you Paul, for documenting the family history and stories. As the youngest in my generation of Emerson-Dekkers, by the time I was interested in the family history many of the relatives who knew the answers had already passed away.
I read the stories recorded from your mother several times with great interest. My father never talked about his life before he married my mother. So there was information in this blog that I had never heard before. For example, I never knew my father was raised Catholic!
My Dekkers Family information is limited and is based on ‘over heard adult conversations’ when I was younger. To supplement your mother’s story this I what I can add:
Grandfather-Johannes Henricus Dekkers born 05 July 1877 in Rheden Gelderland, NL
Grandmother-Alida Maria Johanna Wegenwijs born 08January 1877 in Amsterdam, Noord-Holland, NL
Grandfather worked for BPM (Royal Dutch Shell) for over 25 years as evidenced by a 25 year anniversary gift of silverware set to him from the company. We have this.
As mentioned grandmother Alida was married ‘hand in glove’. One story I heard was that when she arrived in Tarakan, Borneo there was a long pier that she had to walk down to get from the ship to the land. She carried a parasol (umbrella) that she pointed right then left then right to cover the sight of the bare breasted native women. Victorian times!
A story about grandfather Jan was that he walked through the jungle every day to get to the office. He carried a gun. One day he met a Borneo headhunter who I assume meant him harm. He shot the headhunter and took the silver and jade necklace from the headhunters neck. (Gruesome!) My father kept this amulet. He said he brought it with him to the university exams for luck! We still have the amulet.
My father left Borneo when he was six because he contracted malaria. I thought he returned to NL to live with grandparents in Amsterdam but this may not be correct. They lived over a cheese shop??
The university that my father attended was Mittweida Institute of Technology in Germany (East). He received a degree in Mechanical Engineering. His first job was for Royal Dutch Shell in the Dutch West Indies, ABC islands. Somehow he ended up in New York City when World War II broke out. He could not get back to NL. The Germans had already taken over Rotterdam. He could only get as far as London where he joined a contingency of the Dutch army that was located there. After the war was over he was hired by the Dutch government as a purchasing engineer in NYC to procure goods to rebuild NL (The Marshall Plan). It was in NYC that he met my mother, Marion Emerson. They married and my father became a United States citizen. He never spoke Dutch while I was growing up. He said he was an American now.
That’s it for now.
Beste Paul, mijn naam is Ad Verhoeff, zoon van Ad Verhoeff en Jeanne Dekkers. Leuk om het verhaal over de familie Dekkers te lezen. De tak Dekkers is nog niet uitgestorven. Cees en Marion hebben een dochter Debbie gekregen. Debbie is geen aangenomen kind. Naast Debbie hadden ze nog een aangenomen zoon David. Deze zoon heeft de naam Dekkers aangenomen. Debbie en Doug hebben een dochter Hannah gekregen. Twee jaar geleden hebben mijn vrouw en ik de familie nog bezocht in Amerika